به گزارش پایگاه خبری تحلیلی یکتاپناه، به نقل از ساینس الرت، کشتی پژوهشی ناتیلوس (Nautilus) این پدیده شگفتانگیز را در محدوده یادبود ملی دریایی پاپاهانوموکووآکئا (PMNM) شناسایی کرد؛ منطقهای حفاظتشده که بهعنوان یکی از بزرگترین زیستبومهای دریایی جهان شناخته میشود. این منطقه حتی از مجموع تمام پارکهای ملی ایالات متحده هم بزرگتر است. با این حال، تاکنون تنها نزدیک به ۳ درصد از بستر آن مورد کاوش قرار گرفته است.
این ساختار در عمق حدود ۳ هزار متری زیر آب قرار دارد، اما بستر آن بهطرز شگفتآوری خشک به نظر می رسد. پژوهشگران می گویند گرم و سرد شدن مکرر سنگهای آتشفشانی این منطقه موجب ایجاد ترکهای منظم و زاویهدار شده و بستری شبیه به آجرهای کنار هم پدید آورده است.
محققان میگویند این الگوی هندسی نتیجه فشار حرارتی ناشی از فورانهای متعدد آتشفشانی است. در نگاه اول، این صحنه شبیه یک جاده جادویی به نظر می رسد، اما در حقیقت فرصتی جدید برای مطالعه زمینشناسی پنهان در اعماق اقیانوس فراهم می کند.